ဆရာမ နှင်းနှင်း က အိမ်ထောင်သယ် ဒါပေမဲ့ သူ့ယောက်ကျား အဝေးမှာ သူက သူ့သားနဲ့နေတယ် သူ့ယောက်ကျားက တစ်လတခါတောင်ပြန်လာချင်မှ လာတာ။ ဆရာမ နှင်းနှင်း က အသက်ကသာ ကြီးတာ ကာမစိတ်ကတော့ရှိတုန်း။
ပထမတုန်းကတော့မသိပါဘူး နောက်ပိုင်းကျမှ တဖြေးဖြေး ရိပ်မိလာတာ။ ဆရာမနှင်းနှင်းကို ဘယ်လို ဂွင်ဖန်ပြီး လိုးရရင် ကောင်းမလည်းဆိုပြီးတော့ စိတ်ကူးနဲ့ ကြံစည်ကြည့်နေမိတယ်။
သူ့အိမ်နဲ့ ကျွန်တော်နေတဲ့အိမ်က တဝင်းထဲ အိမ်ကတော့ သက်သက်စီ ခြံစည်းရိုးက ကာမထားဘူး။ ကျွန်တော့ အိမ်ခေါင်းရင်းမှာက သူတို့ရေကန် ရေချိုးတဲ့ နေရာနဲ့ ကျွန်တော့်အိပ်ခန်းပြတင်းပေါက်နဲ့က တန်းနေတာ။
အဲဒါနဲ့ တစ်ရက်ကျတော့ နေ့လည်ထမင်းစားကျောင်းဆင်းတဲ့အချိန် ရေချိုးပါလေရော။ အိမ်မှာက ဘယ်သူမှမရှိဘူး။ သူအိမ်ကလည်း သူတစ်ယောက်တည်းရယ်။ သူ့သားက တက္ကသိုလ်ကျောင်းတတ်နေတာ။
အဲဒါနဲ့ ဟုတ်ပြီ ကြံစည်ထားတဲ့အတိုင်း ပြတင်းတံခါးပေါက်ဖွင့်ပြီး အသာလေး ဟိုလိုလို ဒီလိုလိုနဲ့ နေလိုက်သေးတယ်။ ပြတင်းတံခါးဖွင့်လိုက်တော့ ခဏမော့ကြည့်ပြီး သူ့ဟာသူ အဝတ်လျှော်နေတယ်။ ကျွန်တော် လည်း အင်္ကျီ တွေပုဆိုးတွေအကုန်ချွတ်ပြီး ကျွန်တော့်လီးကို သံလွင်ဆီလေးနဲနဲဆွတ်ပြီး ဆွပေးနေတယ်။
သူ့နေရာကနေ သေချာကြည့်ရင် ကျွန်တော်လုပ်နေတာတွေကို သေချာပေါက်မြင်ရတယ်။ တခြားလူတွေမြင်မှာတော့ စိုးရိမ်စရာမလိုဘူး။ ကျွန်တော်က အခန်းထဲမှာဆိုတော့ အေးဆေး လီးကိုင်ပြီးဆွနေတာ သံလွင်ဆီနဲ့ဆိုတော့ လီးကမဲပြောင်တင်းပြီး အကြောတွေက ထောင်လာတော့တယ်။
တအောင့်လောက်လည်းနေရော အဝတ်လျှော်ပြီးသွားတော့ အဝတ်လှန်းပြီး ပြန်လှည့်လိုက်ရော ကျွန်တော့ အိပ်ခန်းပြတင်းပေါက်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်တည့်တည့် ဖြစ်သွားပြီး ကျွန်တော် လီးကိုင်ပြီး ဆွနေတာကို မြင်သွားရော။
ကျွန်တော်က သူ့ဘက် မကြည့်သလိုလိုနဲ့ပဲ အောက်ငုံ့ပြီး လီးကို ဂွင်းတိုက်သလို လုပ်လိုက် အထက်အောက် ရမ်းခါပေးလိုက် လုပ်နေတာ ဆရာမနှင်းနှင်းဘက်ကို ခိုးကြည့်လိုက်တော့ ရေမချိုးသေးပဲနဲ့ ရေအင်တုံနားက ပန်းပင်ပေါင်းပင် ရှင်းသလိုလိုနဲ့ ကျွန်တော့ဘက်ကို ကြည့်လိုက် ပန်းပင်လေးကိုင်လိုက် လုပ်နေရော။
ဟုတ်ပြီ ငါ့အကြံတော့ အောင်လောက်ပြီထင်တယ် ငါဆရာမနှင်းနှင်းကို လိုးရလောက်ပြီ ထင်တာပဲ နောက်တဆင့် တက်မယ်ဆိုပြီး ဆရာမနှင်းနှင်းရှိရာကို တည့်တည့်ကြည့်ပြီး ဂွင်းတိုက်နေလိုက်တယ်။
Mission: Impossible – Dead Reckoning, Part One
ဆရာမနှင်းနှင်းက ခိုးအကြည့် ကျွန်တော့်က သူ့ကြည့်ပြီး ဂွင်းတိုက်နေတာဆိုတော့ သူခိုးကြည့်နေတာ မိသွားတော့ ရှက်ပြီး အထ ရေညှိတွေနဲ့ဆိုတော့ ချော်လဲပါလေရော။ ကျွန်တော့်ဘက်ကြည့်ပြီး လာထူပါအုံးဆိုပြီး လက်ယပ်ခေါ်တယ်ဗျ။
သူ့အိမ်မှာကလည်း ဘယ်သူမှမရှိဘူးဆိုတော့ ကိုယ်လည်း ပုဆိုးလေး ပြန်ဝတ်ပြီး သူ့ကိုသွားထူမယ် ရလား ဘာညာနဲ့ ဂွင်ဆင်မယ်ဆိုပြီး သွားထူပေးလိုက်ရင်း
“ဆရာမနှင်းနှင်း ရလား”
“အင်း ရတယ် ခြေထောက်က ရေညှိတွေနဲ့ဆိုတော့ ချော်သွားလို့ ”
“ထောက်နိူင်လား ”
“နဲနဲကိုင်ပေးထား ဆရာမထကြည့်မယ် ”
“ဟုတ်ဟုတ် ဆရာမနှင်းနှင်း”
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ဆရာမနှင်းနှင်းရဲ့ လက်တစ်ဖက်ကိုကိုင် တစ်ဖက်က ခါးကနေကိုင်ပြီး ထူပေးလိုက်တယ်။
“ရလား”
“အင်းရတယ်ရတယ် တော်ပြီ ရေမချိုးတော့ဘူး”
“ဆရာမနှင်းနှင်းကလည်း လူတောင် နဲနဲရေစိုနေပြီပဲဟာ ချိုးလိုက်ပါ ကျွန်တော် ကိုင်ထားပေးမယ်လေ”
“တော်ပြီတော်ပြီ နေပလေ့စေတော့ မချိုးချင်တော့ဘူး ဒီအတိုင်း အဖြူအစိမ်း ပြန်လဲပြီး ကျောင်းပြန်သွားလိုက်တော့မယ်”
“ဟာ ဆရာမနှင်းနှင်းကလည်း မဟုတ်တာ ကဲကဲ မချိုးချင်ရင်လည်း ကျွန်တော် ရေပတ်တိုက်ပေးမယ် နော် ”
ဆရာမနှင်းနှင်းက ကျွန်တော့ကို မော့ကြည့်တယ်။ပြီးတော့မှ
“အင်းအင်း” ဆိုပြီးတော့ ခေါင်းငြိမ့်ပြတယ် ။
“လာလာ” ဆိုပြီး ဆရာမနှင်းနှင်းကို သူ့အိမ်ဘက်တွဲခေါ်သွားမယ် ဆိုပြီးလုပ်တော့ ဆရာမနှင်းနှင်းက
“မင်းအိမ်ဘက်သွားမယ် ငါ့အိမ်ဘက်ဆို မင်းရေပတ်တိုက်ပေးနေတာ တစ်ယောက်ယောက် ဝင်လာလို့ မြင်သွားရင် မသင့်တော်ဘူး။ ငါ့အိမ်က ငါ့သားသူငယ်ချင်းတွေ အဝင်အထွက် များတယ်” ဆိုပြီးပြောတယ်။
ကျွန်တော်လည်းပျော်သွားတယ်။ “ဟုတ်ဟုတ် ” ဆိုပြီး “အဲဒါဆို ကျွန်တော့် အခန်းထဲသွားမယ်လေ” ဆိုပြီး ခေါ်ခဲ့ရော။
အခန်းထဲလည်းရောက်ရော ဆရာမနှင်းနှင်းကို ကုလားထိုင်ပေါ်မှာ ခဏထိုင်ခိုင်းပြီးတော့ အပြင်မှာ ရေပုံးနဲ့ ရေသွားခပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အခန်းလည်း ပြန်ရောက်ရော ကျွန်တော် ဝတ်ထားတဲ့ ပုဆိုးက ရေလဲပုဆိုးဆိုတော့ အဲဒါကို ချွတ်ပြီးတော့ရေပုံးထဲ နှစ်ပြီးတော့ ရေညစ်ပြီး ဆရာမနှင်းနှင်း ကို ရေပတ်တိုက်ပေးဖို့ လုပ်ရတော့တယ်။
“လာ ဆရာမနှင်းနှင်း” ဆိုပြီး ခေါ်လိုက်တယ်။
ဆရာမနှင်းနှင်းလည်း ကျွန်တော့ဘက် လှည့်လာရော
“ဟင် မင်း ဟိဟိ ပုဆိုးလည်း မပါဘူး ဘာလုပ်တာတုန်း ပြန်ဝတ်ထား”