ကျွန်တော့်ရဲ့ အပျော်ဆုံး အချိန်လေးပါပဲ……။ ကျွန်တော်သိပ်ချစ်ရတဲ့ သမီးလေးရယ်… ကျွန်တော် ရင်ခုန်ရဆုံး လူရယ်… အေးချမ်းတဲ့ မိသားစုလေး တစ်ခုလို နေရတာ အရမ်းဝမ်းသာမိတာ အမှန်ပါ….။
“အချစ် အချစ်..
အသစ်တွေဖြစ်ပေမဲ့
စွဲလမ်းခဲ့တဲ့ ချစ်သူဆိုတာ
တစ်ဦးတည်း…”
ကျွန်တော် လေးနက်စွာ မတွေးပဲ.. ချရေးလိုက်သော ကာရံမရှိသော စာလေး …။ စာလေးရဲ့ အောက်မှာ ၅ နှစ် သာသာ သမီးလေး ပုံတူ……။ ၎င်း…. ၎င်းတို့နှင့် အတူ ကျွန်တော် ဖြတ်သန်းခဲ့ရသော ဘဝတိုတိုရယ်… မဆုံးသော အကြောင်းအရာများဆီသို့… မှတ်တမ်းတင်ထားသော စာအုပ်လေး……။
အခန်း (၁)
လူပျိုပေါက်စ ဂျိုထောင်စ ဆိုသလို… အောင်ခန့် တစ်ယောက် တက္ကသိုလ် နောက်ဆုံးနှစ်လောက်ရောက်လာတော့… အပေါင်းအသင်းကောင်းမှု နှင့် အင်တာနက် ပွန်းကားများ ကောင်းမှုကြောင့် အတော် ကဲမယ် ဆွဲမယ် ဖြစ်နေချိန်…..။
အောင်ခန့် က အမည်နဲ့ လိုက်အောင် ရုပ်ရည် သန့်ပြန့်သည်။ Gem ဆော့ထားသော ကျေးဇူးကြောင့် Body က ပျိုတိုင်းငေးရလောက်သော ကိုယ်ခန္ဒာမျိုး…။ ပထမနှစ်ကတည်းက King ဖြစ်ခဲ့သော အောင်ခန့် အဖို့ သိပ်ထွေထွေထူးထူး ကောင်မလေး တွေကို လိုက်စရာမလို …။ အလိုလို ကြွေဆင်းပြီးသား…..။
အခုလဲ အောင်ခန့် ကျောင်းမှာ အလှဆုံး Queen ဆိုသူ ရူပဗေဒမေဂျာမှ ပန်းမြတ်သဇင် နှင့် တက္ကသိုလ် အခန်းလွတ် တစ်ခန်းထဲမှာ iPhone S7 Plus နှင့်….
“လူတွေ မြင်ကုန်မယ် အစ်ကို …”
“ပန်းမြတ်ကလည်းကွာ ကိုယ့်ချစ်သူ အလှတရားတွေ မှတ်တမ်းတင်ထားရုံလေးကို…”
“အဲဒါဆိုလဲ မြန်မြန်လုပ်ကွာ ရှက်တယ်… ပြီးတော့ ….”
“စကားမပြောနဲ့ကွာ ဒီမှာ record နှိပ်ထားတာ “
ပန်းမြတ် ခြေထောက်က မတ်တပ်ရပ်ပြီး ကိုယ်တပိုင်း စားရေးစားပွဲပေါ်မှောက်ပြီး ကုန်းနေရတာ အဆင်ပြေသော်လည်း ဂျင်းဘောင်းဘီက ဒူးလောက် ရောက်နေသည့်အပြင် ဖုန်းကင်မရာနှင့် အရိုက်ခံရသည့် အတွက် ရှက်သလိုလိုတော့ရှိသည်။
အောင်ခန့် ဘာကိုမှ ဂရုမစိုက် သူအာရုံရှိတာက ပန်းမြတ် ပန်တီအပြာကျားလေးနှင့် လုံးနေသော တင်ပါးလေး…။ ပန်တီက သေးတော့ ပန်းမြတ် တင်ပါးကြီးကြီးတို့က မနိုင်မနင်း အပြင်သို့ လုံးထွက်နေလေသည်…။ အောင်ခန့် ထိုမြင်ကွင်းများကို ရိုက်ရင်းတန်းလန်း… လက်တစ်ဖက်ကလည်း ဖင်လုံးလုံးကို ပွတ်သပ်နေလေသည်…။ ပွတ်သပ်ရင်း ပန်တီကျားလေးကို အောက်သို့ ဖြည်းဖြည်းလေး ဆွဲချွတ်လိုက်သည်..။ ဖုန်းကင်မရာကို အောက်သို့ တဖြည်းဖြည်းချင်း ချိန်လိုက်သည်…။ ဖြူဖွေးသော ဖင်မြောင်း၏ အောက်နားတွင်…. စိပြီးပူးကပ်နေသော ပန်းမြတ်၏ ဖုတ်ဖုတ်လေးက အောင်ခန့် ရင်းနှီးပြီးဆိုသော်လည်း… ဘယ်နှခါကြည့်ကြည့်.. ကာမရာဂကို ထိန်းချုပ်ရန် မဖြစ်နိုင်ချေ..။ ထိုအချင်းအရာထက် ဆိုးတာက… အနံ…။
ပန်းမြတ်က ရုပ်ကလေးလှသော်လည်း အနေအထိုင်ကြမ်းသည်…။ ပြစ်စလက်ခတ် နေတယ်လို့ပဲ ပြောရမလား… ဖြစ်သလို နေတယ်လိုပဲ ပြောရမလား… ကိုယ်နံပြင်းတယ်ပဲ ပြောရမလား … အောင်ခန့် နှာခေါင်းထဲသို့ ဖုတ်ဖုတ်နံ့ နှင့် သေးနံ ခပ်ပြပြလေး ဝင်လာလေသည်…။ ထိုအချင်းအရာကလည်း တောက်ခါနီးမီးခဲကို လေနှင့် မှုတ်လိုက်သလို… ရဲခနဲ ထောင်းခနဲ ဖြစ်စေသည်…။
“မြန်မြန်ကွာ… လူတွေ တွေ့ကုန်မယ်…”
ပန်းမြတ်အပြောက နောက်ကျနေသေးသည်…။ အောင်ခန့် တစ်ယောက် ဂျင်းဘောင်းဘီထဲမှ အတင်းရုန်းထွက်နေသော လီးကို ထုတ်နေလေပြီ…။ ထိုနောက်….
“အား….. နာတယ်အကို…. အတင်းထိုးထည့်တော့တာပဲ…”
“ဆောတီး.. ပန်းမြတ် .. ကို နဲနဲလောသွားတယ်… အချစ်က အရမ်းလှတာကိုး… ဟီး..”
ရုတ်တရက် ဖုတ်ဖုတ်ထဲ ဝင်သွားသော လီးဒဏ်ကြောင့် ပန်းမြတ် ပြောခြင်းသာ…။ ဒီလိုအတွေ့အကြုံက ပန်းမြတ်အဖို့တော့ ရိုးနေပြီ..။ လီး ဝင်သွားသော်လည်း အောင်ခန့်က ရပ်နေသဖြင့်….
“လုပ်မှာဖြင့် လုပ်ကွာ… ဘာလို့ ရပ်နေတာလဲ..”
“ချစ်နာတယ်ဆိုလို့လေ… ဒါဆို လုပ်တော့မယ်နော်….”
အောင်ခန့်လီးကို ဖုတ်ဖုတ်ထဲမှ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ထုတ်လိုက်လေသည်…။ ဖုတ်ဖုတ်၏ ဘေးသားတို့က လီးတွင် ကပ်ပါလာပြီး ဖုတ်ဖုတ် အပြင်သား နဲနဲစူထွက်လာလေသည်….။ ဖုတ်ဖုတ်ထဲမှ အချစ်အရည်ချွဲချွဲတို့ လီးတွင်ကပ်လာပြီး အပြင်နဲနဲ ထုတ်လိုက်သည့် လီးတဝက်ခန့်က ပြောင်လက်နေသည်..။ ပန်းမြတ် ဖုတ်ဖုတ်က စုပ်မျော့ ပါသည်ထင်၏…။ အတွင်းသားတို့က အတင်း ဆွဲစုပ်ထားသလို အောင်ခန့် ခံစားရလေသည်…။ အရသာခံပြီး တဝက်လောက် ဆွဲထုတ်အပြီး.. လီးကို တဖြည်းဖြည်းချင်း တရစ်ချင်း ပြန်သွင်းလိုက်သည်…။ ဖုတ်ဖုတ် အတွင်းသား၏ နူးညံ့ခြင်း နှင့် စုပ်ယူအားတို့က အောင်မြတ်အတွက် ဘာနဲမှ မလဲနိုင်သော.. ပန်းမြတ်၏ သဘာဝက ပေးသော လက်ဆောင်မွန်ပမာ….။
“အီးးးးး…… အားး…. ပန်းမြတ်ကို သနားပါ ကိုရယ်… ပန်းမြတ်ကို မနှိပ်စက်ပါနဲ့တော့နော်… မြန်မြန်လေး လုပ်ပေးပါ ကိုရယ်…”
ပန်းမြတ် အရမ်းကောင်းနေမှန်း အောင်ခန့် ကောင်းကောင်းသိသည်….။ ဒီစကားပြောတော့မယ်ဆိုတာလဲ မှန်းထားပြီးသား…။ သို့သော် ခပ်သွက်သွက် မလုပ်သေး……။ အချက် ၂၀ ခန့် ဖြည်းဖြည်းလေး စိမ်ပြီးလိုးနေသည်…။ ဖုတ်ဖုတ်ထဲမှ အရည်ကြည်များသာမက… အဖြူခပ်စေးစေးတွေပါ.. ပါလာလေပြီ….။ ဖုတ်ဖုတ်အတွင်း ညှစ်အားကလည်း စောစောကထက် ပြင်းလာလေပြီ….။ ထိုအခါမှ… အောင်ခန့် စပြီး ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်တော့သည်….။ အောင်ခန့် ဆောင့်ပုံက ပညာသားပါသည်…။ စကောဝိုင်းလို ကစားပြီး ဆောင့်နေတော့ ပန်းမြတ် ဖုတ်ဖုတ် နံရံ တစ်ခုလုံး နေရာအနှံ့ ထိုးမိနေသည်။။
“ဖတ်…ဖတ်..ဖတ်…..”
“အာ… အားး…. အီး… အီး… အား…. ဆောင့်ပါ ကိုရယ်…. ဆောင့်ပါ…. အား…. အရမ်းကောင်းတယ်…”